Jeden z najlepszych strzelców w historii NBA i jednocześnie jeden z największych, którym nie udało się zdobyć pierścienia. Autor licznych wpisów w księgach rekordów. Jeden z najbardziej nieustępliwych, twardych i grających z pasją zawodników. Kochał współzawodniczyć, jak niewielu w NBA. Pozostawiał na parkiecie ogromne serce do gry. Nie straszne były kontuzje, bo po tysiącu upadków na parkiet potrafił podnieść się jeszcze jeden raz i grać dalej, odmawiając normalnej rehabilitacji. Spopularyzował zagranie zwane „crossoverem”, był jednym z najbardziej kochanych zawodników Philadelphii. To wszystko przy wzroście zaledwie 183 centymetrów.
Podczas swojej 14-letniej kariery przez jedenaście pierwszych sezonów grał dla Sixers, ponadto występował w barwach Denver Nuggets, Detroit Pistons oraz Memphis Grizzlies, by na ostatnie mecze w karierze wrócić jeszcze do swojego macierzystego klubu. W 914 rozegranych spotkaniach zdobywał średnio 26.7 ppg (siódmy wynik w historii NBA), 3.7 rpg, 6.2 apg oraz 2.2 spg. Był wybrany Debiutantem Roku. Doprowadził filadelfijczyków do finałów w 2001 roku, zdobył MVP sezonu regularnego i dwa razy MVP Meczu Gwiazd, do którego powołano go 11 razy. Czterokrotnie był Królem Strzelców NBA, trzykrotnie liderem przechwytów. W historii Sixers zajmuje drugie miejsce w punktach i przechwytach.
Dużo więcej informacji o Allenie Iversonie w specjalnych sekcjach: Biografia | Osiągnięcia | Cytaty