Wpływ rozgrywającego na grę drużyny

W NBA jest wielu świetnych rozgrywających. Paul, Curry, Irving, Lillard to tylko kilka nazwisk. Wszyscy ci zawodnicy mają ogromny wpływ na grę całej drużyny. To oni mają piłkę w rękach przez najwięcej czasu, najczęściej też podają piłkę. Jednak nie wszystkie drużyny posiadają wybitnych playmaker’ów, na pozycji rozgrywającego. Częściej wtedy kreują grę zawodnicy z innych pozycji. Duży wpływ na to ma styl gry preferowany przez trenera. Drużyny, które częściej korzystają z izolacji w grze ofensywnej będą miały mniej asyst od tych grających dużo akcji catch and shoot. Chciałbym przyjrzeć się dokładniej jak różne drużyny kreują sytuację i jak na ich tle wypadają 76ers.

Jak już wcześniej wspomniałem, najczęściej asystują rozgrywający. Najrzadziej za to środkowi. Poniżej wykres ukazujący średnią liczbę asyst z każdej pozycji.

Sam wykres nie jest bardzo miarodajny. Aby dokonać głębszej analizy trzeba wziąć pod uwagę nie tylko asysty, i spojrzeć dokładniej jak styl gry wpływa na te liczby. Synergy dzieli każdą rozegraną akcję na 11 kategorii, m.in. spot up, transition, post up. Te dane mówią dużo o tym jakiego typu akcje rozgrywają drużyny. Spójrzmy więc na wykres przedstawiający średnie wykorzystanie możliwych typów akcji.

Na wykresie widać, że najczęsciej wykorzystywany zagraniem jest spot up. Częstotliwość jest różna. Od 23,5% do 14,6%. Jednak nie zawsze wyskoka częstotliwość zagrania wiąże się z jego efektywnością. Przy spot up zależy ona głównie od umiejętności rzutowych zawodników. 76ers są tutaj bardzo dobrym przykładem. Mają najwyższą w lidze częstoliwość wynosząca 23,5%, i przy tym najniższą ilość punktów na posiadanie (0.84) i drugi najniższy EFG%. Za to Golden State Warriors przy częstoliwości 17,4% mają najwyższy EFG% i PPP. Wystarczy tylko spojrzeć na zawodników obu drużyn aby poznać przyczynę. Z jednej strony m.in Steph Curry, Klay Thompson i Harisson Barnes , a z drugiej Jerami Grant, Luc Mbah a Moute i Jakarr Sampson. Wobec tego warto zadać pytanie, czy nie posiadając odpowiednich zawodników warto wykonywać wiele akcji spot up? Odpowiedź brzmi tak. Trener powinien ustalić takie zagrania w ofensywie, które pozwalają najlepiej wykorzystać umiejętności zawodników. Jeżeli zawodnicy których posiada nie są najwyższej jakości, to i tak ciężko będzie mu odnieść wiele zwycięstw. W przysłym sezonie za sprawą Okafora, drużyna z Filadelfii będzie częściej wykonywać akcję post up. Nik Stauskas powinien też poprawić efektywność spot up. Jednak w tym artykule chciałbym przedstawić wpływ dobrego rozgrywającego na grę drużyny i odpowiedzieć na pytanie, jakie akcje wymagają posiadania takiego zawodnika? Poniżej wykresy przedstawiające wpływ jaki ma częstotliwość użycia danego zagrania na liczbę asyst zawodników z różnych pozycji.

Nie jest zaskoczeniem, że przy dużej ilości akcji post up czy izolacji, zmniejsza się ilość asyst od rozgrywającego. Te zagrania nie wymagają znacznego udziału PG. Dużo ważniejsze są w nich umiejętności indywidualne zawodników. Powód tendencji spadkowej w akcjach spot up omawiałem już wcześniej. Liczba asyst od rozgrywających wzrasta znacznie wraz z częstym rozgrywanien akcji pick and roll oraz kontrataków.

Wpływ rozgrywającego na grę drużyny jest bardzo duży. Zależy on od jego umiejętności. Priorytetem u takiego zawodnika powinna być oczywiście umiejętność kreowania sytuacji, ale wielu rozgrywających potrafi też świetnie rzucać. Spójrzmy więc na zawodników którzy znajdują się w rosterze 76ers, i jak wypadają na tle innych graczy. W Filadelfii nie potrzeba na razie gwiazdy na pozycji rozgrywającego, lecz kogoś, kto będzie w stanie wykonywać założenia trenera w ofensywie. Do porównania użyję statystyk usage, które wskazują procent ofensywnych posiadań które zakończyły się rzutem, stratą lub potencjalną asystą (TruUsage), tylko potencjalną asystą (AssistUsage). Statystyki te szczegółowo opisane są tutaj. W tabeli umieściłem też statystykę, którą opracowałem samodzielnie. Playmaking EFG%. Jest to statystyka oparta na wzorze EFG% – (FGM + (0.5 x 3PTM)) / FGA. Lecz zamiast oddanych rzutów wprowadziłem adekwatne dane dotyzące asyst. Potem odjąłem procent strat przy potencjalnych asystach od wcześniej uzyskanego wyniku.

Patrząc na tabelę widać, że Chris Paul jest najlepszym playmaker’em. Skupmy się jednak na zawodnikach 76ers. Tony Wroten popełnia wiele strat, lecz jest on zawodnikiem częściej punktującym niż asystującym. Isaiah Canaan nie traci piłki tak często jak Wroten, lecz ma tylko 34.38 PM EFG%. W tabeli umieściłem również Kendalla Marshall’a. Podobno Sixers są bardzo zainteresowani podpisaniem kontraktu z tym zawodnikiem. Byłby to dobry wybór. Kendall jest dobrym plamaker’em. Świadczy o tym wysoki PM EFG%. Mówi się też, że pierwszym rozgrywającym ma być Pierre Jackson. Decyzja należy tutaj to Bretta Brown’a. Osobiście jestem bardo ciekawy kogo wybierze.